Het belang van de aanwezigheid van vrienden, familie en gemeenschap in de zorg voor patiënten en cliënten is welbekend en erkend. Zorgpartnerprogramma’s, familiebijeenkomsten, betrokkenheid van de familie bij het zorgplan en bijbehorende besprekingen, activiteiten waarbij de familie welkom is: allemaal voorbeelden van manieren waarop zorgorganisaties proberen dierbaren onderdeel uit te laten (blijven) maken van het leven van hun cliënten.
Dat ook de gemeenschap waarin een patiënt of cliënt zich bevindt buiten de instellingsmuren om grote invloed heeft op de gezondheid en het welbevinden van mensen, blijkt uit recent onderzoek, uitgevoerd door de Ohio State University.
Onderzoekers van deze universiteit stellen dat eenzaamheid, net als chronische stress, een negatieve invloed heeft op het immuunsysteem en zo de algehele gezondheid dus ook negatief beïnvloedt.
De onderzoekers vonden onder andere dat mensen die aangaven zich eenzaam te voelen, vaker tekenen van een actief herpesvirus vertoonden. Ook produceerden zij meer eiwitten die vrijkomen bij ontstekingen na acute stress dan mensen die zich meer sociaal verbonden voelden. Chronische ontsteking wordt in verband gebracht met verschillende aandoeningen, waaronder hart- en vaatziekten, diabetes type 2, artritis en de ziekte van Alzheimer. Het herpesvirus wordt vaak actief na stress, wat erop kan wijzen dat eenzaamheid fungeert als een chronische stressfactor en zo zorgt voor een verminderd immuunsysteem.
“Uit eerder onderzoek is gebleken dat slechte relaties samenhangen met allerlei gezondheidsproblemen, waaronder vroegtijdig overlijden. Eenzame mensen hebben natuurlijk het gevoel dat zij zich in slechte relaties bevinden”, aldus Lisa Jaremka, één van de onderzoekers. “Eenzaamheid wordt gezien als een chronische stressfactor: een sociaal pijnlijke situatie die lang aan kan houden”.
Ohio State University (19 januari 2013). Loneliness, like chronic stress, taxes the immune system, researchers find.
http://www.sciencedaily.com/releases/2013/01/130119185019.htm